بامن بمان تا سپیده میخواهم امشب بمیرم

باید که در آتش تو باید دراین تب بمیرم

شعری ندارم برای زیبایی چشم هایت

شاید برای ادای این حق مطلب بمیرم

لبخند ربطی ندارد بامرگ امابیا تا

هی تو مرتب بخندی و هی من مرتب بمیرم

سخت است مردن به غربت شاید تو فردا نباشی

بگذار تا با تو هستم بگذار امشب بمیرم